Thursday, August 27, 2009

Persediaan Raya: Keperluan atau Kemahuan

Dah 3 tahun aku tak shopping baju raya baru, suar jeans baru mahupun sandal Teva. Dah lama aku pasang niat nak sambar yg ada celoreng macam comoflage askar. Tapi hampa...niat suci aku terbatal dek kerna kewangan yg kian tak menentu. Kereta aku demam maka aku secara langsung akan demam bersama poket yg kian susut. Namun, aku bersyukur sebab bos aku tetiba sayang lebih kasi increament baek punya.

3 tahun lepas aku keje kat salah satu anak syarikat Sime Darby. Punya la semprit...gaji kecik, kena tekan dgn supervisor. Setiap keje aku dia tak puas ati. Bila aku tunjuk kat supervisor lain, diaorg cakap biasa je keje aku. Tak la superb tapi average la. Lepas tu aku hantar surat resign betul2 sebelum account close untuk audit. Sempat jugak aku merasa puasa dan raya bersama geng Sime Darby. Tapi masa tu aku ingat aku beli secapal 1 pasang, kuih raya 5 jenis untuk mak aku dan bayo zakat untuk aku dgn adik aku sorg. Nak aku sambar jeans selai tapi yg kat pasar malam pon aku tak mampu. Maka aku beraya dgn baju lama yg tampak kacak juga bila dikenakan oleh seorang yg kacak.

Tahun berikutnya aku tak keja. Tapi aku bulih bayar zakat juga. Sebab aku meniaga karipap giant kat pasar ramadhan Bangsar. Disamping pendapatan kewangan secara sampingan, aku juga berjaya menderma segala pahala puasa aku yg tak seberapa kepada tetamu yg lalu lalang sebab diaorg punya pakai macam pegi tepi pantai. Diaorg tu puasa ke tak? Aku mmg puasa tapi aku ni puasa lapar dahaga je. Pahala aku kasi licin kat tetamu yg hadir. Ida Nerina, Shila Majid, Darling Ngasri dan beberapa artis seksi yg lain termasuk Rozita Che Wan, Mas Idayu dan Rosnah Mat Aris. Tapi aku takda la derma pahala melihat aku kat Rosnah Mat Aris. Aku kasi pahala umpat je.

Tahun lepas...masa tu aku baru lepas ngorat tunang aku and pasang niat nak kawin. Padahal sebelum tu aku bajet aku kawin umor 38 nanti. Jauh gila lari 38 dgn 27. Macam influenza A je jauh larinya. Pastu takleh la nak belanja lebih2. Aku beli secapal cap kancil sepasang, kuih raya 2 jenis, dan 1 t-shirt. Nasib la abg aku ada beli t-shirt Djokja dan sehelai baju batik jawa dari Jogja. Mak aku plak sebelum tu ada beli baju batik jawa dari Bali. Aku melaram dgn baju free je. Zakat takat bayo aku punya dgn adik aku sorg. Yg lain aku pejam mata.

Tahun ni aku kena sambar jeans Lee selai. Apa nak jadi, jadilah. Aku dah tahap daif ketika raya nih. Kereta aku pon aku harap bleh siap masa raya. Bulih aku vroom vroom ke rumah tunang dan beberapa rakan lain yg tgh tggu nak lenjan dgn keta aku. Lagipon kalu takda keta camna aku nak jalan2 Ipoh dgn Zap. Boyot dgn Goro dah punya komitmen keluarga. Maka kalu nak ajak pon masa diaorg dah free daripada gejala kekeluargaan. Apek pon aku rasa mesti turun Ipoh. Jamjam blom lagi berkahwin dgn orang Rapat Setia. Maka belum diterima di Ipoh.

p.s - aku kena kira2 gak duit nak beli barang hantaran, mas kawin dan beberapa perbelanjaan lain lagi.

Tuesday, August 25, 2009

Ketak-Ketak kusangka Perut

Alhamdulillah...dah masuk hari ke-5 puasa tahun nih. Aku harap puasa kali ni lebih baik daripada puasa2 aku yg sudah2. Harap dapat full semayang terawih aku. Dulu selalu gak rongak. Tgk bola la, keluar buka puasa pastu tak semayang la...macam2 lagi dugaan terawih aku dan seperti biasa tahun ni aku bertindak sedikit agresif dengan bernekad ke Masjid Damai. Awek2 versi cantik, kaya dan taat sangat ramai berlegar di sana. Jadi bulih la juga aku mencari seseorang bagi menjadi teman hidup rakan2 aku yg takde teman hidup lagi (betul...sumpah saya tak tipu...awek2 ni untuk orang lain....awak je la yg saya ada). Sesungguhnya, terkadang kita juga sering dengar lagu DI SANA MENANTI DI SINI MENUNGGU.

Puasa ni juga agak mencabar bagi aku sebab sejak 3 tahun lepas sangat tak mencabar. Sume budak umah sewa puasa dgn tenang. Buka bersama menjadi rutin harian. Mmg diaorg ni tahap taat pada tuhan, raja dan negara agak tinggi. Cuma diaorg ni tak berapa nak taat dengan aku je. Pastu dok dengan Arip. Pon sama jugak. Kami berpuasa penuh. Tahun lepas plak aku buka kat Yap Kwan Seng. Ada yg tak puasa tapi jenis makan dalam bilik. Isap rokok kat beranda. Tapi puasa tahun ni satu cabaran abadi.

Hari pertama puasa, aku bangun je terus hidung aku menangkap satu bau yg aku agak alergi lebih bulan puasa nih. Bau asap rokok pada jam 12 tengahari sangat mengguris perasaan diri ini. Bukak je mata TJ kat sebelah tengah baek punya hembus asap. Rokok tu plak aku yg punya. Pagi sahur tu aku kejut dia taknak bangun. Tapi rupa2 nya kalu aku kejut pon dia takkan puasa gak. Maka, aku kena la bersabar. Terus aku balik kampung sebab mak aku cakap dia nak masak gulai lemak ikan semilang.

Hari ke-2 berjalan dengan lancar. Tapi masuk hari ke-3 hati jadi macam ada sisa bara kena tiup angin petang. Aku call Yan bertanyakan kalu dia puasa. Kalu dia puasa bulih jugak aku nak berbuka kat umah Mulya. Sebab jangan haraplah TJ dengan Abang Umar nak puasa. Yan kata dia puasa. Aku baek punya datang beli juadah sambil menunggu dia pulang. Dia sampai je umah terus dia letak lauk, bukak, makan...pukul 6.45 petang. Aku pasrah.

Alhamdulillah, aku buka kat umah semalam. Walau bukan sume puasa tapi ada jugak orang teman berbuka. Pastu aku ajak Zap dan Ramzie menemani aku dan rakan seterawih aku tahun lepas, Tapet a.k.a Ratas Bajrai, berterawih kat Masjid Damai. Zap sangat teruja bila dia sampai terus semayang macam roket. Tak sempat dia nak sambut selawat lepas AL BADRUL MUNIRU MUHAMMAD....imam terus bangun semayang. 30-40 minit terus abis semayang isya' dgn terawih sekali. Pi minum plak kat restoran arab. Dah macam firaun aku rasa.

Harapan aku supaya janganlah ada cabaran yg besar yg tak sanggup aku tempuhi memandangkan iman aku pon senipis kulit bawang. Kalau iman tebal macam ensiklopedia takpe la. Kesabaran pulak tahap Pemimpin Rakan Sebaya. Yg aku ni pon dah nak kawin ujung tahun nih. Kena la praktikkan ilmu amalan harian yg mulia supaya bulih aku pimpin bini aku. Takkan dia nak pimpin aku plak. Baik dia je jadi laki aku jadi bini. Puasa tahun ni plak aku harap lebih baik dari tahun2 yg lepas walau cabaran menggunung.

p.s - perut aku dah kempis sambil tumbuh ketak2 kecil menandakan aku sudah taf....

Sunday, August 16, 2009

Ramadhan Semakin Menjelang Tiba - Siri 2

Kejadian ni berlaku dalam tahun 1989 tatkala aku baru mula sekolah dajah satu. Abang aku dah dajah 2. Aku ingat lagi Ustat Zulkifli dgn Cikgu kelas aku, Cikgu Zaiton, pesan "Kita orang Islam kena puasa...tapi kalau kecik lagi ada pengecualian...tapi nanti dah besar kena puasa...sapa hari ni puasa...?". Masa tu aku tgk ramai gila budak melayu angkat tangan. Aku terus angkat sama. Mana tau kalu dapat cikedis ke, cekelat ke. Tapi hampa...jawapan Ustat Zulkifli "Bagus...nanti petang boleh la pegi pasar ramadhan kat Giant tu". Macam setan...!! Rugi tenaga aku angkat tangan.

Masa kat KL kawan2 baik aku ada 4 orang. Sume aku dah tak ingat nama. 2 orang cina, sorang india dan sorg melayu. Tapi aku paling kamcing dgn sorg cina tu pasal dia tinggal dekat ngan umah aku. Gan nama dia. Mak dia selalu jemput aku makan kat umah sambil cakap "Hamdi jangan takut...ini takde babi punya". Masa tu aku rasa kalu dia letak babi pon aku tak tau babi tu halal ke haram. Aku rasa aku tau babi tu haram masa dajah 3. Aku datang pon sebab si Gan ni ada robot Voltron bulih sambung jadi robot besar. Besi plak tuh...kaya betul bapak Gan nih.

Kat skolah, 2 orang kawan melayu aku tu bukan puasa pon. Siap bawak bekal nugget lagi. Yg sorg lagi aku tak ingat bawak hape. Tapi aku rasa2 macam pizza semalam mak dia panaskan balik. Sedap jugak kalu dapat free. Tuhan marah tolak rezeki. Aku plak cam biasa la...nasi goreng sejuk. Masa dajah satu, sapa ada nasi goreng sejuk dia adalah hero besar kat sekolah aku. Kalah la sesapa yg pakai kasut Worrior Hi-cut. Kasut Worrior Hi-cut pon aku dapat masa dajah 4. Takpa la...kira hero gak la aku masa sekolah rendah.

Kat sekolah aku dgn kawan2 aku dah tukar makanan. Kitaorg berlima mmg selalu amik port kat padang, bawah pokok seblah paip air. Senang nak basuh tangan. Pastu kalu takda air...sesak-sesak kang togok je air paip tuh. Sepanjang dok teguk air paip ni takda pulak aku kena Denggi ke, H1N1 ke, Tibi ke...tapi skang budak2 manja. Kang ada sakit perut la, cirit la. Mmg show habis. Bentang surat kaba, masing2 dok besila, kuarkan bekal, letak kat depan, bukak botol air yg ada tali tuh, sedut sepam dua...pastu baca doa, baru makan. Aku ingat lagi, kawan2 yg bukan islam ni pon sentiasa akan tadah tangan sekali. Diaorg kata diaorg kagum aku bulih baca doa.

Pastu bila nak balik, aku janji dgn abang aku kat luar pintu pagar sekolah. Betul2 sebelah ane jual kacang putih. Tatkala aku melangkah keluar sekolah, aku tgk abang aku baek punya kunyah vadei....aku pow sket. Tetiba timbul pertanyaan dari abang aku. "Eh...kita tak puasa ni. Ni bulan posa...nanti abah marah. Hari ni abah tak keja". Aku pon bagi cadangan, "Takpa...kita balik terus kita mandi. Pastu kita buat2 nak tido". Apa bangang ntah kita org ari tuh. Yg abang aku pulak main hangguk je. Dia sikit pon taknak pikir jalan penipuan.

Sampai je rumah aku tgk bos aku tgh baca surat kaba sambil tv tgh tepasang. Dia tgk je aku balik terus dia tanya, "Blaja apa kat skolah tadi?". Dengan pantas kitaorg jawab, "Puasa...tak leh makan, minum...tapi lapar la. Nak pi mandi la". Bos aku cakap mandi selalu sangat nanti makruh plak. Aku dgn segala macam haram tak tau apa, terus aku hangguk. Bayangkan, babi itu haram aku tau dajah 3...ko rasa perkataan makruh aku tau masa dajah berapa...? Tapi sebab bos aku ni kesian kat kitaorg, dia suruh pi mandi. Tapi dia kata jgn minum air kolah plak. Pastu jgn mandi lama2. Dgn pantas dan taat, kami pi mandi.

Dalam bilik air, bulih pulak kami minum air kolah puas2. Macam tak penah rasa air sesedap air kolah dalam dunia nih. Pastu siap plan, lepas ni kalu lapar lagi abang aku akan korbankan tabung dia. Ada la dalam tiga hinggit. Abang aku cakap bulih beli tau-fu-fah. Tak pon pi beli rojak mamak. Aku plak dah tebayang rumah Gan. Lepas mandi kitaorg siap2 pakai baju. Ingat nak terus tido. Tapi bos aku suruh semayang dgn dia. Kitaorg pon dengan ikhlas terus je follo belakang bos aku. Amik air semayang pon dalam satu bilik air. Pasal nak tiru bos amik air semayang. Abang aku pon hapal tak hapal je.

Masa tgh semayang tuh, sempat jugak aku bisik kat abang aku..."lepas ni kita cakap kita cakap kat abah kita nak tido. Nampak letih sket". Abang aku angguk tanda setuju. Pastu dia cakap, "Woi...! Masa semayang kalu becakap nanti batal tau. Diam...!". Dengan rasa bersalah aku pon senyap sampai habis semayang. Dah abis baca doa dan salam bos aku, aku pon nak mula rancangan dgn abang aku. Aku cuit bahu dia. Dia cam takut nak bertindak. Aku paksa dgn kerut kan dahi aku. Abang aku mengalah. Dia mula buat2 menguap. "Ngantuk la abah...". Bos aku pon dgn muka belas ihsan terus cakap,
"takpa la...abah nak baca quran jap...bangah balong pi makan kat bawah...mama dah siapkan nasi...abah ngan mama puasa".

p.s - Apa bangang abang aku...? Dah nak belakon pehal...? Pagi tadi bos aku yg bagi duit belanja. Dah tu plak masing2 bawak bekal seorang hero, nasi goreng sejuk. Sapa yg buat...? Ma'am aku jugak...yg plan nak menipu apasal...? Tapi kali ni aku salahkan bos dgn ma'am aku. Kalu tak aku dgn abang aku dah puasa hari tuh....

Friday, August 14, 2009

Ramadhan Semakin Menjelang Tiba

Aku ni dulu lambat puasa penuh. Start dari adik pompuan aku, Nora, adik-beradik aku sume puasa penuh awal. Tadika dah puasa penuh. Aku dulu dajah 4 baru nak puasa penuh. Tapi yg aku ingat la, aku tinggal puasa last skali masa form 3. Bayangkan tghari buta bulan puasa, aku dgn 5 org lagi membe kena angkat pasu bunga dari dalam dewan skolah dan kena susun kat setiap tiang kat susur nak ke sekolah. Gila apa cikgu tuh....?

Tapi ada beberapa kejadian yg membuktikan aku selalu jem time puasa nih. Masa aku dajah 3, aku dah belaja2 nak puasa. Tapi manjang tinggal je. Datang lah hari sabtu. Mak aku suruh pegi umah nenek sedara aku kat kampung nih. Mintak kelapa parut katanya. Aku pon dengan hati yg taat, pegi la umah nenek nih. Sampai je kat umah nenek perbualannya camnih.

Penulis: Nenek, mama mintak nior duo bijik.
Nenek: Ha, iyo la. Ko poie koba an kek atok kau kek belakang tu.
Penulis: Atok Wak, mama nak nior parut duo bijik.
Atok Wak: Kojap yo, atok bolah an nia. Ari ni kau puaso tak ngah....?
Penulis: (muka bangga menunjukkan kegagahan) Puaso tok. Tapi takpo, kuek lagi nih. Datang sini pon jalan kaki yo. Tak naik beskal. (ko apahal...? Atok tu tanya puasa ke tak je...)
Atok Wak: Uuuiii ngah...dalam nior ni ado tombong (umbut dalam buah kelapa tua). Kau nak tak?
Penulis: (tanpa berfikir yg hari ni adalah hari pertama dia cuba puasa sehari penuh pasal hari2 sebelum tuh dia bagi alasan pegi sekolah dia takleh puasa penuh) Nak tok. Sodap nih...bosar plak tu. Ni kalau basuh cocah dgn gulo lagi sodap kan tok...?

p.s - ada lagi kejadian lain tapi aku cerita lain kali. Bukan aku taknak puasa penuh tapi yg tu aku salahkan atok aku.